Zastosowanie mrówczanu wapnia

Zastosowanie mrówczanu wapnia: wszelkiego rodzaju suche zaprawy murarskie, wszelkiego rodzaju betony, materiały odporne na zużycie, przemysł podłogowy, przemysł paszowy, garbarstwo. Ilość mrówczanu wapnia wynosi około 0,5 ~ 1,0% na tonę suchej zaprawy i betonu, a maksymalna ilość dodatku wynosi 2,5%. Ilość mrówczanu wapnia zwiększa się stopniowo wraz ze spadkiem temperatury i nawet jeśli w lecie zostanie zastosowana ilość 0,3-0,5%, będzie to miało znaczący wpływ na wczesną wytrzymałość.
Mrówczan wapnia jest lekko higroskopijny i ma lekko gorzki smak. Neutralny, nietoksyczny, rozpuszczalny w wodzie. Roztwór wodny jest obojętny. Rozpuszczalność mrówczanu wapnia nie zmienia się zbytnio wraz ze wzrostem temperatury, 16 g/100 g wody w temperaturze 0 ℃ i 18,4 g/100 g wody w temperaturze 100 ℃. Ciężar właściwy: 2,023 (20 ℃), gęstość nasypowa 900-1000 g / l. Temperatura rozkładu podczas ogrzewania > 400 ℃.
W budownictwie stosowany jest jako środek szybkowiążący, smarny i środek wczesnowzmacniający cement. Stosowany w zaprawach budowlanych i różnych betonach, przyspiesza prędkość utwardzania cementu, skraca czas wiązania, szczególnie w budownictwie zimowym, aby uniknąć zbyt małej prędkości wiązania w niskiej temperaturze. Szybkie rozformowanie, dzięki czemu cement jak najszybciej zostanie oddany do użytku w celu poprawy wytrzymałości.
Kwas mrówkowy neutralizuje się wapnem hydratyzowanym w celu wytworzenia mrówczanu wapnia, a dostępny na rynku mrówczan wapnia otrzymuje się przez rafinację. Mrówczan sodu i azotan wapnia ulegają podwójnej reakcji rozkładu w obecności katalizatora w celu otrzymania mrówczanu wapnia i współtworzenia azotanu sodu. Handlowy mrówczan wapnia otrzymano przez rafinację.
W procesie produkcji pentaerytrytolu do zapewnienia zasadowych warunków reakcji wykorzystuje się wodorotlenek wapnia, natomiast mrówczan wapnia otrzymuje się poprzez dodanie w procesie zobojętniania kwasu mrówkowego i wodorotlenku wapnia.
Bezwodny kwas mrówkowy można otrzymać przez zmieszanie kwasu mrówkowego z pięciotlenkiem fosforu i destylację pod zmniejszonym ciśnieniem, powtórzoną 5 do 10 razy, ale ilość jest niewielka i czasochłonna, co spowoduje pewien rozkład. Destylacja kwasu mrówkowego i borowego jest prosta i skuteczna. Kwas borowy odwadnia się w średnio wysokiej temperaturze, aż przestaną wytwarzać pęcherzyki, a powstały stop wylewa się na blachę żelazną, schładza w suszarce, a następnie miele na proszek.
Do kwasu mrówkowego dodano drobny proszek boranowo-fenolowy i pozostawiono na kilka dni w celu utworzenia twardej masy. Klarowną ciecz oddzielono do destylacji próżniowej i jako produkt zebrano część destylacyjną 22-25 ℃/12-18 mm. Destylator powinien być w pełni zeszlifowany i zabezpieczony rurą suszącą.
Przechowywać w chłodnym, wentylowanym magazynie. Trzymać z dala od ognia i ciepła. Temperatura zbiornika nie powinna przekraczać 30℃, a wilgotność względna nie przekraczać 85%. Trzymaj pojemnik szczelnie zamknięty. Należy go przechowywać oddzielnie od utleniaczy, zasad i aktywnych proszków metali i nie należy go mieszać. Wyposażony w odpowiednią różnorodność i ilość sprzętu przeciwpożarowego. Miejsce przechowywania powinno być wyposażone w sprzęt do awaryjnego usuwania wycieków i odpowiednie materiały zabezpieczające.